BTT LEAD 2

08 09 Michiel Dootjes (46), werkplaatsmanager ‘Ik ga niet werken, ik ga altijd hobbyen’ “Ik zeg nooit tegen andere mensen dat ik ga werken. Nee, ik ga altijd hobbyen! Zo leuk vind ik het bij BTT.” “Ik ben hier als jong menneke begonnen. Vanaf 1994 werk ik al in het familiebedrijf, dat was toen GVT. Ik kwam als hulpmonteur binnen. We werkten nog maar met zijn tweeën in de werkplaats. Tegenwoordig is het bedrijf een maatje groter. In ons team van negen ben ik werkplaatsmanager. Onze gezamenlijke taak: de hele vloot in goede conditie - en in beweging - houden. Terminaltrekkers, opleggers, zware heftrucks, vrachtwagens, busjes … Maar ook de terminaltrekker rental-vloot. We kunnen veel en doen zo veel mogelijk zelf. Mijn werkdag begint vroeg. Om 5.00 uur start ik. Ik begin dan aan de administratie en maak de planning, want zo vroeg word ik niet gestoord. Wat daarna gebeurt, is niet te voorspellen. We moeten heel flexibel zijn op onze afdeling. Zo zijn we ook wel grootgebracht. Niet zeuren, maar in oplossingen denken. Dat is hier wel de algemene opvatting.” “Het leukste van mijn werk is de afwisseling. Dat houdt het spannend en uitdagend. De ene dag sleutel ik aan heftrucks, de volgende verzet ik een hekwerk. En een paar keer per jaar ga ik naar Rzepin in Polen om onze machines te onderhouden en repareren, meestal met mijn jongere collega Peter van Wezel. Ik leer hem het vak, zoals ik het vroeger ook van een oudere leermeester heb geleerd. Heel gezellig, maar ook lange dagen maken. Ik vind het geweldig bij BTT. Ik werk hard, maar krijg er veel voor terug. Je krijgt wat je geeft, toch? BTT is de sponsor van onder meer het voetbalteam van mijn dochters in Berkel-Enschot. Dat vind ik mooi, die loyaliteit en betrokkenheid! Dan doe je ook met plezier een stapje extra.” Reinier Marskamp (51), machinist ‘Als het met BTT goed gaat, gaat het met mij ook goed’ “Mijn eerste herinnering aan dit bedrijf? Ik moet een jaar of zeven zijn geweest. Na school ging ik soms naar GVT. Ik mocht weleens meerijden met een chauffeur en dat vond ik natuurlijk een heel avontuur. Toen ik veertien was, verdiende ik wat bij op het rangeerterrein. Wat hand-en-spandiensten verrichten in de garage en de loods, zoals auto’s wassen. In 1990 ben ik écht begonnen. In 1998 werd 100 Het is niet uit te sluiten dat er BTT-bloed door de aderen van Jasper Schijvens, Michiel Dootjes en Reinier Marskamp stroomt. Met zijn drieën zijn ze goed voor bijna honderd jaar aan ervaring binnen het bedrijf. Er kunnen zomaar nog heel wat jaren bij komen, want ambities hebben ze genoeg! Samen bijna BTT opgericht. Vanaf dag één heb ik het bedrijf mee opgebouwd. Kort daarna werd ik vader en ben ik gestopt met rijden, omdat ik ’s avonds gewoon thuis wilde zijn. Sindsdien ben ik reachstackermachinist en soms zit ik op de hijskraan. Soms heb ik ook de rol van verbinder. Bijvoorbeeld als het nodig is om een bepaalde procedure tegen het licht te houden of aan te passen. Dan ga ik daarover met mensen in gesprek. Ik merk dat de meeste collega’s graag iets van me aannemen, waarschijnlijk vanwege mijn ervaring en kennis. Dat waardeer ik. Ik moet bekennen dat veranderen niet altijd eenvoudig is. Maar ik ben er voor BTT en uiteindelijk staat het bedrijfsbelang voorop. Als het met BTT goed gaat, gaat het met mij ook goed. Met ons allemaal eigenlijk.” “Ik vind het hier fantastisch. BTT zit in mijn bloed en ik heb hier alles al meegemaakt. Toen Remon en Jordy klein waren, gingen ze met mij mee op de vrachtwagen. Zoals ik dat vroeger deed, als kleine jongen. Dat vind ik mooi; de geschiedenis herhaalt zich! Ik hou het hier wel tot mijn pensioen vol. Daar zit ik niet over in.” Jasper Schijvens (54), Terminal Operations & Dispatch ‘Ik kom twee keer op een dag thuis’ “Hoewel ik in Oirschot woon, ben ik geboren en opgegroeid in Tilburg. Toen ik nog thuis woonde, was dat in dezelfde straat als de ouders van Wil Versteijnen. Zo kwam het dat ik op woensdagmiddag weleens bij GVT over de vloer kwam. In mijn vrije uren heb ik daar als puber een leuk zakcentje verdiend. Auto’s wassen, het terrein vegen: ik vond alles leuk.” “Ik weet nog goed dat ik op 3 mei 1987 achttien werd. Drie dagen later haalde ik mijn rijbewijs B en niet veel later ook C, want ik had natuurlijk al flink geoefend. Toen kon ik meteen als chauffeur aan de slag. Google Maps was er natuurlijk nog niet, dus ik had de landkaart op schoot. Vond ik prachtig, dat avontuur! Ik reed het hele land door.” “Na de mavo kwammilitaire dienst. Ik was gestationeerd in Duitsland, maar mocht om de twee of drie weken een week naar huis. Dan kon ik mooi bij GVT werken, maar ik had meer bijbaantjes en moest kiezen. Uiteindelijk koos ik voor GVT, dat paste het best bij me. In 1989 kwam ik vast in dienst bij GVT en toen begon mijn échte avontuur. In het begin was ik zeven dagen van huis. Ik vond het geweldig en mijn vriendin en huidige vrouw Jolanda steunde me erin – waar ik haar nog steeds dankbaar voor ben. Toen we later een gezin wilden stichten, stopte ik met rijden. Inmiddels stuur ik de railterminal aan en ben ik ook veel buiten te vinden voor allerlei uitdagingen.’’ “Volgend jaar werk ik 35 jaar in het familiebedrijf. Veel is veranderd, maar we zijn nog steeds een grote familie met mensen die allemaal hetzelfde doel hebben. Ik ben hier grijs geworden, maar natuurlijk grijs: niet van de zorgen. Ik kom elke dag twee keer thuis: als ik naar BTT ga en als ik ’s avonds weer in Oirschot arriveer. Ja, het is een prachtig bedrijf.” jaar BTT